این بیماری به‌معنای التهاب غشاء نرم شامه (مننژ) اطراف مغز و نخاع است. تورم حاصل از این بیماری به طور معمول سبب علائم مانند سردرد، تب و سفتی گردن می‌شود. در اغلب موارد علت این بیماری عفونت ویروسی است، اما عفونت‌های باکتریایی، انگلی و قارچی نیز می‌توانند علت این بیماری باشند. برخی از موارد مننژیت بدون درمان در چند هفته بهبود می‌یابند. مننژیت می‌تواند تهدید کننده حیات باشد و نیاز به درمان فوری دارد.
بیشترین میزان وقوع در زمستان و اوایل بهار می باشد.
عوامل خطر مننژیت
عوامل و مواردی که می‌توانند خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهند شامل موارد زیر می‌شود:
- اگر شما یا کودکان یکی از نوبت‌های واکسن زدن را رد کنید، خطر ابتلاي شما به بیماری مننژیت افزایش می‌یابد.
- اغلب انواع این اختلال ویروسی در سنین قبل از 5 سال رخ می‌دهند و اکثر موارد مننژیت ویروسی در افراد زیر ۲۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
- دانشجویان ساکن در خوابگاه، پرسنل نظامی ساکن پایگاه‌های نظامی و کودکان مدرسه رو یا کودکانی که در پرورشگاه هستند، در خطر بیشتري براي ابتلا به این بیماري هستند.
- اگر شما باردار هستید، در خطر بیشتري براي ابتلا به این اختلال قرار دارید.
- بیماري و عواملی که سیستم ایمنی بدن را تحت تأثیر قرار داده همچون دیابت، ایدز، الکلی بودن و … می‌تواند فرد را مستعد ابتلا به این اختلال نماید.
علائم مننژیت
علائم مننژیت ویروسی و باکتریایی در آغاز می‌تواند مشابه باشد. با این حال علائم این بیماری باکتریایی معمولاً شدیدتر هستند. علائم نیز بسته به سن متفاوت است.
- علائم نوع ویروسی
مننژیت ویروسی در نوزادان ممکن است باعث علائم زیر شود:
- کاهش اشتها
- تحریک پذیری
- خواب آلودگی
- تب بالا
- گریه‌ی پی در پی
- بی خواب و بی قراري شدید
- برآمدگی در قسمت نرم بالاي سر کودك
- خشکی گردن و بدن کودک
در بزرگسالان، مننژیت ویروسی ممکن است باعث علائم زیر شود:
- سردرد
- تب
- گرفتگی گردن
- تشنج
- حساسیت به نور و روشنایی
- خواب آلودگی
- تهوع و استفراغ
- کاهش اشتها
- علائم نوع باکتریایی
علائم نوع باکتریایی این بیماری به طور ناگهانی ایجاد می‌شود. نشانه‌ها و علائم آن عبارت‌اند از:
- تغییر وضعیت ذهنی
- حالت تهوع
- استفراغ
- حساسیت به نور
- تحریک پذیری
- سردرد
- تب
- لرز
- گرفتگی گردن
- ایجاد راش‌های پوستی بنفش شبیه به کبودی
- خواب آلودگی
اگر این علائم را تجربه می‌کنید، فورا به پزشک مراجعه کنید. مننژیت باکتری و ویروسی می‌تواند کشنده باشد.
- علائم نوع قارچی
علائم مننژیت قارچی شبیه سایر انواع این عفونت است که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- حالت تهوع
- استفراغ
- حساسیت به نور
- تب
- سردرد
- سردرگمی
آیا مننژیت واگیر دارد؟
بلی. برخی از فرم‌های این اختلال باکتریال مسری است. سرایت از طریق ترشحات تنفسی و گلو نظیر سرفه، بوسه،… امكان پذیر بوده ولی خوشبختانه شدت انتقال آن مانند سرما خوردگی و آنفلوانزا بالا نیست، بنابراین گاهی مننژیت‌های مننگوکوکی می‌توانند از طریق تماس‌های نزدیک و طولانی به افراد دیگر منتقل شوند.
تشخیص مننژیت
تشخیص زود هنگام و درمان این اختلال اهمیت فوق العاده‌ای دارد. پس از بروز علائم، بیمار باید بی‌درنگ به پزشک مراجعه نماید. تشخیص بر اساس بررسی مایع مغزی -نخاعی و وجود سلول‌های التهابی، بررسی آنتی ژن باکتری‌ها و ویروس‌ها و کشت باکتری‌ها در نمونه مایع مغزی-نخاعی است.
عوارض جانبی مننژیت
عوارض این اختلال می‌تواند شدید باشد. هرچه بیشتر شما یا فرزندتان این بیماری را بدون درمان داشته باشید، خطر ابتلا به تشنج و آسیب‌های عصبی دائمی، از جمله:
- از دست دادن شنوایی
- مشکل حافظه
- ناتوانی‌های یادگیری
- ضربه مغزی
- اختلال در صحبت کردن
- تشنج
- نارسایی کلیه
- شوک
- مرگ
با درمان سریع، حتی بیماران مبتلا به مننژیت شدید می‌توانند بهبود خوبی داشته باشند.
پیشگیری از بیماری مننژیت
- مننژیت باکتریایی و ویروسی واگیردار هستند، البته هیچ‌کدام به واگیرداري سرماخوردگی یا آنفولانزا نیستند. احتمال انتقال هر دو از طریق ذرات ترشحات تنفسی در حین برخوردهاي نزدیک مانند بوسیدن، عطسه یا سرفه کردن به طرف کسی وجود دارد، اما صرف تنفس هوایی که فرد مبتلا به این اختلال در آن نفس کشیده است باعث انتقال آنها نمی‌شود.
- مننژیت ویروسی معمولاً توسط آنتروویروس ها به وجود می‌آید و بیشتر از طریق آلودگی مدفوعی منتشر می‌شود. احتمال آلودگی را می‌توان با تغییر رفتارهاي منجر به انتقال کاهش داد.بعضی از انواع خاص واکسن‌ها می‌توانند از ابتلا به بعضی از مننژیت‌ها پیشگیري نمایند.
