ناصر امامی از چهره‌های تأثیرگذار شعر معاصر و سرمایه ادبی شیراز شامگاه شنبه ۱۸ خردادماه در این شهر درگذشت.
ناصر امامی، شاعر و پژوهشگر ادبی در سال ۱۳۱۷ در شیراز متولد شد. طبع روان او از ۱۳ سالگی آغاز به سرودن به شعر کرد. امامی در سال ۱۳۳۰ نخستین اثرش را در روزنامه به چاپ رساند. او به عنوان شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار توانست در دوران حیاتش جایگاه ویژه‌ای در بین اهالی فرهنگ، ادب و هنر فارس از آن خود کند.
او دبیر انجمن ادبی صائب و در دوره‌ای سرپرست روزنامه اطلاعات در جنوب ایران بود.
امامی با ذوق، سلیقه و اندیشه‌ای خاص، شعر را به دنیای روشندلان نیز وارد کرد و آثاری گرانسنگ به خط بریل برای آنان خلق کرد.
امامی شاعر مجموعه شعر "باران خاطرات، زیر چتر ۷۵ سالگی"، دربرگیرنده گفت و گوهای شاعرانه و مناظره منظوم با ۵۴ شاعر بلندآوازه کشور است که در اصطلاح ادبی "اخوانیات" نامیده می‌شود؛ وی همچنین دفترهای متعدد شعر و کتاب‌های گوناگونی از خود به یادگار گذاشت که از جمله آنها می‌توان به صدای پای مهتاب، یک دریا مروارید، به سوی فردایی بهتر، یک سال شور و عشق و دانایی و مرواریدهای غلتان اشاره کرد.
